Z drugiej strony forfaiting oznacza po prostu zrzeczenie się prawa. W tym przypadku eksporter zrzeka się prawa należnego w przyszłości, w zamian za natychmiastową wypłatę gotówki, po uzgodnionej zniżce, na rzecz forfaiter.
Pierwszym i najważniejszym punktem odróżniającym pośród tych dwóch terminów jest fakt, że faktoring może być z lub bez regresu, ale forfaiting jest zawsze bez regresu. Rzuć okiem na ten artykuł, aby dowiedzieć się więcej o różnicach między faktoringiem a forfaitingiem.
Wykres porównania
| Podstawa do porównania | Faktoring | Forfaiting |
|---|---|---|
| Znaczenie | Faktoring jest umową, która zamienia twoje należności na gotówkę i nie musisz czekać na spłatę należności w przyszłości. | Forfaiting oznacza transakcję, w której forfaiter nabywa od eksportera roszczenia w zamian za zapłatę gotówkową. |
| Termin zapadalności należności | Obejmuje należności o krótkim terminie zapadalności. | Obejmuje należności na konta o średnio- i długoterminowych terminach zapadalności. |
| Dobra | Należności handlowe od towarów zwykłych. | Należności handlowe od dóbr inwestycyjnych. |
| Finanse do | 80-90% | 100% |
| Rodzaj | Wykorzystanie lub bez regresu | Bez regresu |
| Koszt | Koszt faktoringu ponoszony przez sprzedającego (klienta). | Koszt forfaitingu ponoszony przez zagranicznego nabywcę. |
| Instrument negocjowalny | Nie dotyczy zbywalnych instrumentów. | Angażuje się w zbywalny instrument. |
| Rynek wtórny | Nie | tak |
Definicja faktoringu
Faktoring definiowany jest jako metoda zarządzania wierzytelnościami w księdze, w której firma otrzymuje zaliczki na wierzytelności, od banku lub instytucji finansowej (zwane czynnikami). Są trzy strony faktoringu, tj. Dłużnik (nabywca towarów), klient (sprzedawca towarów) i czynnik (finansista). Faktoring może być regresowy lub bez regresu, ujawniony lub nieujawniony.
Proces faktoringu
W umowie faktoringowej kredytobiorca przede wszystkim sprzedaje należności z tytułu dostaw i czynszów i otrzymuje zaliczkę na poczet tego czynnika. Zaliczka udzielona pożyczkobiorcy jest pozostałą kwotą, tzn. Pewien procent należności odliczany jest jako marża lub rezerwa, prowizja czynnika jest zatrzymywana przez niego i odsetki od zaliczki. Następnie kredytobiorca przekazuje od dłużnika zbiory od czynnika w celu zaspokojenia otrzymanych zaliczek.
Definicja Forfaiting
Forfaiting jest mechanizmem, w którym eksporter rezygnuje z prawa do otrzymania płatności za dostarczone towary lub usługi świadczone importerowi, w zamian za natychmiastową wypłatę gotówki od forfaiter. W ten sposób eksporter może z łatwością przekształcić sprzedaż kredytu w sprzedaż gotówkową, bez uciekania się do niego lub jego forfaitera.
Proces forfaiting
Forfaiter jest pośrednikiem finansowym, który zapewnia pomoc w handlu międzynarodowym. Dowodem na to są zbywalne instrumenty, tj. Weksle i weksle. Jest to transakcja finansowa, pomaga finansować kontrakty średnio- i długoterminowe na sprzedaż wierzytelności na dobra kapitałowe. Obecnie jednak forfaiting obejmuje należności o krótkim terminie zapadalności i dużych kwotach.
Kluczowe różnice między faktorowaniem a forfaitowaniem
Główne różnice między faktoringiem a forfaitingiem opisano poniżej:
- Faktoring odnosi się do porozumienia finansowego, zgodnie z którym firma sprzedaje swoje należności handlowe podmiotowi (bankowi) i otrzymuje płatność gotówkową. Forfaiting to forma finansowania eksportu, w której eksporter sprzedaje należności z należności handlowych do forfaiter i otrzymuje natychmiastową wypłatę gotówkową.
- Faktoring zajmuje się należnością, która przypada w terminie 90 dni. Z drugiej strony, transakcje Forfaiting na należnościach, których termin zapadalności waha się od średniego do długoterminowego.
- Faktoring wiąże się ze sprzedażą wierzytelności na towary powszechne. I odwrotnie, sprzedaż wierzytelności na dobra inwestycyjne dokonywana jest w forfaitingu.
- Faktoring zapewnia finansowanie w wysokości 80-90%, podczas gdy forfaiting zapewnia 100% finansowania wartości eksportu.
- Faktoring może być regresowy lub bez regresu. Z drugiej strony, forfaiting jest zawsze bez regresu.
- Koszt faktury ponoszony jest przez sprzedającego lub klienta. Koszt forfaiting jest ponoszony przez zagranicznego kupującego.
- Forfaiting obejmuje obsługę instrumentów zbywalnych, takich jak weksle i weksle, co nie ma miejsca w przypadku faktoringu.
- W faktoringu nie ma rynku wtórnego, podczas gdy na rynku wtórnym istnieje forfaiting, co zwiększa płynność w forfaitingu.
Wniosek
Jak już mówiliśmy, faktoring i forfaiting to dwie metody finansowania handlu międzynarodowego. Są one wykorzystywane głównie do zabezpieczania zaległych faktur i należności na koncie. Faktoring obejmuje zakup wszystkich wierzytelności lub wszelkiego rodzaju należności. W przeciwieństwie do Forfaiting, który opiera się na transakcji lub projekcie.
