Simple Object Access Protocol to lekki, oparty na XML protokół używany do wymiany informacji w Internecie między programami działającymi w tym samym lub innym systemie operacyjnym. Komunikaty SOAP mogą być transportowane za pomocą różnych protokołów, w tym HTTP, SMTP lub MIME. Wszystkie komunikaty SOAP używają tego samego formatu, dzięki czemu są kompatybilne z różnymi systemami operacyjnymi i protokołami.
Dlaczego warto korzystać z protokołu HTTP dla wiadomości SOAP?
Tradycyjnie protokół HTTP jest używany do wysyłania stron internetowych przez Internet. Ponieważ ściany ogniowe zwykle nie blokują ruchu w porcie 80 (HTTP), więc większość komunikatów SOAP może przejść bez żadnych problemów.
Reprezentacyjny transfer państw (REST)
REST jest bezstanową architekturą opartą na standardach internetowych i ogólnie działającą w oparciu o HTTP. Po raz pierwszy został opisany przez Roya Fieldinga w 2000 roku. Architektura traktuje każdy obiekt jako zasób, do którego można uzyskać dostęp za pośrednictwem wspólnego interfejsu opartego na standardowych metodach HTTP.
Architektura REST
Architektura REST zazwyczaj ma klienta REST i serwer. Serwer zwykle zapewnia dostęp do zasobów, a klient uzyskuje dostęp do zasobów i je modyfikuje. Zasoby są identyfikowane przy użyciu globalnych identyfikatorów (które są zwykle wskaźnikami uniwersalnego zasobu (URI)). Architektura kładzie nacisk na ograniczoną liczbę operacji między klientem a serwerem w celu poprawy wydajności systemu.
Różnica między usługami sieciowymi SOAP i REST
- SOAP to oparty na XML protokół przesyłania wiadomości, natomiast REST jest stylem architektonicznym.
- Protokół SOAP został opracowany z myślą o przetwarzaniu rozproszonym, podczas gdy REST przyjmuje komunikację punkt-punkt, w której pośrednik nie odgrywa znaczącej roli.
- REST nie wymaga niczego oprócz HTTP. SOAP wymaga pełnego zestawu narzędzi i obsługi oprogramowania pośredniego.
- W REST istnieje wbudowana obsługa błędów. Brak takiego handlera w SOAP.
