Różnica między planowaniem podatkowym a unikaniem podatków

2019

Assessee może zmniejszyć swoje zobowiązania podatkowe, w uzasadniony sposób, na dwa sposoby - planowanie podatkowe i unikanie podatków. Planowanie podatkowe określa się jako uporządkowanie działalności finansowej w taki sposób, aby assessee mógł uzyskać maksymalną ulgę podatkową poprzez optymalne wykorzystanie wszystkich korzyści prawnych, tj. Potrąceń, zwolnień itp.

Z drugiej strony, unikanie podatków jest techniką powstrzymywania się od odpowiedzialności podatkowej, poprzez sprawiedliwe i uczciwe środki, ale ma na celu pokonanie podstawowego motywu prawodawcy. Linia podziału pomiędzy tymi dwoma pojęciami jest cienka i zamazana.

Różnica między planowaniem podatkowym a unikaniem opodatkowania zależy przede wszystkim od różnicy świadczeń, które są wykorzystywane w celu zminimalizowania obciążenia podatkowego. Spójrz więc na ten artykuł, który pomoże ci lepiej zrozumieć te dwa pojęcia.

Wykres porównania

Podstawa do porównania	Planowanie podatków	Unikanie podatku
Znaczenie	Planowanie podatkowe odnosi się do planowania spraw finansowych osoby, w taki sposób, że osoba oceniająca uzyskuje pełną korzyść ze wszystkich dozwolonych odliczeń i zwolnień zgodnie z prawem.	Unikanie podatków jest praktyką celowego dostosowywania swoich spraw finansowych, aby zapobiec płaceniu podatków.
Natura	Prawne i moralne	Prawny, ale niemoralny
Co to jest?	To jest oszczędność podatków.	To jest unikanie podatków.
Motyw	Bonafide	Malafide
Cel	Aby zmniejszyć odpowiedzialność podatkową, stosując przepisy i moralność prawa.	Aby zmniejszyć odpowiedzialność podatkową, stosując wyłącznie przepisy prawa.
Dopuszczalne przez prawo	tak	Nie
Implikacja prawna	Korzysta z zalet prawa podatkowego.	Wykorzystuje wady prawa podatkowego.
Korzyści	Emerge na dłuższą metę.	Występuje w krótkim okresie.

Definicja planowania podatkowego

Pod pojęciem "planowania podatkowego" rozumiemy uporządkowanie spraw finansowych w taki sposób, aby uzyskać korzyści podatkowe. Można tego dokonać poprzez zastosowanie większości korzystnych przepisów, które są dopuszczalne przez prawo i uprawniają osobę zarządzającą do uzyskania korzyści z odliczeń, zwolnień, kredytów, koncesji, rabatów i ulg, tak aby występowanie podatku od asessee było minimalne.

Planowanie podatkowe jest sztuką logicznego planowania własnych spraw finansowych, w taki sposób, że można skutecznie korzystać z wszystkich kwalifikujących się przepisów prawa podatkowego, aby zmniejszyć lub odroczyć obowiązek podatkowy. W związku z tym, że planowanie podatkowe odbywa się zgodnie z uczciwym podejściem, przestrzegając tych przepisów, które mieszczą się w zakresie prawa podatkowego.

Definicja unikania opodatkowania

Unikanie opodatkowania oznacza, że wszelkie ustalenia dotyczące działalności finansowej, choć dokonywane w ramach prawnych, przerastają podstawową intencję prawa. Polega ona na skorzystaniu z niedociągnięć w statucie, poprzez celowe zaparkowanie spraw finansowych w taki sposób, aby nie naruszało to prawa podatkowego ani nie przyciągało więcej podatków.

Unikanie opodatkowania obejmuje przypadki, w których asesident wydaje się wprowadzać w błąd prawo, bez popełniania przestępstwa. W tym celu podatnik stosuje dowolny system lub porozumienie, które zmniejsza, odradza, a nawet całkowicie uniemożliwia wypłatę podatku. Można to również zrobić poprzez przeniesienie obowiązku podatkowego na inną osobę, aby zminimalizować występowanie podatku.

Kluczowe różnice między planowaniem podatkowym a unikaniem podatków

Różnice między planowaniem podatkowym a unikaniem opodatkowania można wyraźnie wyciągnąć z następujących powodów:

Planowanie podatkowe odnosi się do mechanizmu, za pośrednictwem którego można mądrze zaplanować swoje sprawy finansowe w taki sposób, aby można było korzystać z wszystkich dozwolonych odliczeń, zwolnień i dodatków. Unikanie opodatkowania jest aktem celowej strukturyzacji spraw finansowych, w taki sposób, że jego zobowiązanie podatkowe jest minimalne, a nawet zerowe.
Podczas gdy planowanie podatkowe jest zarówno legalne, jak i moralne, unikanie podatków jest prawnie poprawne, ale jest to akt niemoralny.
Planowanie podatkowe to w zasadzie oszczędności podatkowe. Odwrotnie, unikanie podatków jest zabezpieczeniem podatkowym.
Unikanie podatków osiąga się dzięki motywowi malafidu. Z drugiej strony, planowanie podatkowe ma element motywu bonafide.
Planowanie podatkowe ma na celu zmniejszenie odpowiedzialności podatkowej poprzez praktykowanie scenariusza i moralności prawnej. W związku z tym unikanie podatków ma na celu zminimalizowanie odpowiedzialności podatkowej poprzez praktykowanie wyłącznie pisma prawnego.
Planowanie podatkowe jest dopuszczalne przez prawo, ponieważ wiąże się z przestrzeganiem przepisów podatkowych. Natomiast unikanie opodatkowania jest prawnie niedopuszczalne, ponieważ stara się wykorzystać wady wynikające z przepisów prawa.
Planowanie podatkowe korzysta z zalet przewidzianych przez prawo dla assessee. W przeciwieństwie do unikania opodatkowania, który wykorzystuje luki w przepisach prawa.
Korzyści z planowania podatkowego można dostrzec w dłuższej perspektywie. Przeciwnie, korzyści z unikania opodatkowania są tylko krótkoterminowe.

Wniosek

Zarówno planowanie podatkowe, jak i unikanie opodatkowania wymagają pełnej i aktualnej wiedzy na temat przepisów podatkowych. Dawniej unikanie opodatkowania jest uważane za zgodne z prawem, ale wraz z upływem czasu unikanie opodatkowania jest tak samo złe, jak uchylanie się od płacenia podatków, a nawet przyciąga karę po odkryciu. Z drugiej strony planowanie podatkowe jest całkowicie legalne, ponieważ nie wiąże się z wykorzystaniem luk w prawie, a więc jest dopuszczalne.