Różnica między komunikacją w górę i w dół

2019

Komunikacja w górę odnosi się do tej formy komunikacji, która przepływa od dołu do góry. Z drugiej strony, komunikacja w dół to komunikacja, która porusza się od góry do dołu. Komunikacja jest kręgosłupem organizacji, ponieważ bez niej relacja podporządkowana nie może się rozwijać, a organizacja nie będzie w stanie skutecznie funkcjonować, aby osiągnąć cele. Dotyczy to znaczącej i efektywnej interakcji między dwiema lub więcej osobami.

Istnieją dwa kanały komunikacji, a mianowicie formalna komunikacja i nieformalna komunikacja. Ponadto, istnieją trzy kierunki, w których płynie formalna komunikacja, tj. Pionowa, pozioma i diagonalna. Komunikacja wertykalna może odbywać się na dwa sposoby - komunikację w górę i komunikację w dół.

Teraz rzućmy okiem na artykuł, który opisuje różnicę między komunikacją w górę i w dół.

Wykres porównania

Podstawa do porównania	Komunikacja w górę	Komunikacja w dół
Znaczenie	Komunikacja w górę to linia komunikacji, dzięki której podwładni mogą przekazywać informacje swoim seniorom.	Komunikacja w dół to formalny łańcuch dowodzenia ustanowiony w celu kierowania podwładnymi i przekazywania informacji odnoszących się do celów organizacji, jej polityk i strategii.
Natura	Uczestniczy i odwoławczy	Autorytatywne i dyrektywa
Pływ	Podporządkowany przełożonemu.	Superior do podwładnego.
Cel, powód	Aby składać skargi lub odwoływać się, wyrażaj opinie i sugestie	Wydawanie poleceń, instrukcji, porad lub przypisywanie obowiązków.
Prędkość	Powolny	Szybki
Częstotliwość	Niska	Stosunkowo wysokie
Przykłady	Raporty, bezpośrednie listy i propozycje	Okólniki i zawiadomienia

Definicja komunikacji w górę

Kiedy przepływ informacji w organizacji, z niższych poziomów drabiny korporacyjnej do wyższych poziomów, jest nazywany komunikacją w górę. Ta forma komunikacji pomaga pracownikom wyrazić swoje poglądy, pomysły i pretensje w stosunku do kierownictwa najwyższego szczebla. Jest to możliwe tylko w demokratycznym środowisku, w którym pracownicy mają wpływ na zarządzanie.

Komunikacja w górę przepływa od podwładnego do przełożonego, co pomaga w zwiększeniu akceptacji decyzji zarządczych przez podwładnych. Jednak cierpi z powodu różnych ograniczeń, takich jak długi łańcuch dowodzenia, brak zaufania do przełożonych, strach przed krytyką, brak wspólnego dzielenia się itp.

W tego rodzaju komunikacji przekaz może być przekazywany za pośrednictwem mediów ustnych - spotkania pracodawca-pracownik, procedura zażaleń, polityka otwartych drzwi itp. Oraz pisemne media - raporty, listy, skargi, sugestie itp.

Definicja komunikacji w dół

Komunikacja w dół może być zdefiniowana jako przekazywanie informacji i wiadomości od kierowników najwyższego szczebla do pracowników niskiego szczebla. Oznacza to, że komunikacja jest inicjowana przez najwyższy szczebel zarządzania w drabinie korporacyjnej, aby przekazywać zlecenia, instrukcje, ostrzeżenia lub obowiązki podwładnym pracującym w organizacji.

Komunikacja w dół jest pomocna dla menedżerów w informowaniu pracowników, wizji, misji, celach, celach, politykach i procedurach organizacji. Może przybrać formę komunikacji ustnej - jako rozmowy twarzą w twarz, spotkania, przemówienia, konferencje itp. Oraz pisemną komunikację - podręcznik, powiadomienia, okólniki, cyfrowe wiadomości, ostrzeżenia i tym podobne.

Ten rodzaj komunikacji cierpi z powodu różnych niedociągnięć, takich jak filtrowanie wiadomości, nieporozumień i nieporozumień, wiarygodność źródła, zniekształcenie wiadomości, niejasna wiadomość, przeciążenie wiadomości itp.

Kluczowe różnice między komunikacją w górę i w dół

Różnicę między komunikatem w górę i w dół można wyraźnie wyciągnąć z następujących przyczyn:

Rodzaj komunikacji zainicjowanej przez pracowników niższego szczebla w celu przekazania ich wiadomości lub informacji kierownictwu wyższego szczebla w hierarchii organizacyjnej określany jest mianem komunikacji w górę. I odwrotnie, kiedy przekazywanie informacji odbywa się poprzez formalny łańcuch dowodzenia organizacji, wówczas komunikacja jest nazywana komunikacją w dół.
Charakter komunikacji w górę jest partycypatywny, co zachęca podwładnych do dzielenia się swoimi poglądami i opiniami z najwyższym kierownictwem. Z drugiej strony komunikacja w dół ma charakter autorytatywny, który skłania podwładnych do kierowania misją i celami firmy.
Komunikacja w górę służy do składania skarg lub odwołań, przekazywania opinii, opinii i sugestii. W przeciwieństwie do komunikacji w dół, która służy do wydawania poleceń, poleceń, ostrzeżeń, porad lub przypisywania obowiązków.
Komunikacja w górę jest bardziej czasochłonna niż komunikacja w dół, jako że ta ostatnia jest upoważniona przez władzę i jest ograniczona czasem.
Występowanie komunikacji w górę jest sporadyczne, a występowanie komunikacji w dół jest częste.
Powszechnymi formami komunikacji w górę są raporty, bezpośrednie listy i propozycje. Wręcz przeciwnie, powszechną formą komunikacji w dół są rozkazy, okólniki i powiadomienia.

Wniosek

Oba rodzaje komunikacji są dwoma aspektami komunikacji wertykalnej i wzajemnie się uzupełniają. Sukces komunikacji w dół można stwierdzić dzięki komunikacji w górę, tzn. Ocenia skuteczność polityk, planów i strategii realizowanych przez kierownictwo najwyższego szczebla, poprzez reakcję osób pracujących na niższych poziomach szczebla organizacyjnego.