Zalecane, 2024

Wybór Redakcji

Różnica między SLM i WDV

W glosariuszu rachunkowości często stosuje się amortyzację, która służy do spisywania wartości aktywów przez cały okres ich użytkowania. Jest to nic innego jak obniżenie wartości środka trwałego ze względu na ciągłe używanie, upływ czasu i technologiczną utratę przydatności. Istnieje dziewięć różnych metod obliczania amortyzacji aktywów, z których szeroko stosuje się metodę liniową i metodę wartości odpisanej. W metodzie liniowej (SLM) równe kwoty amortyzacji są odpisywane corocznie.

Natomiast w przypadku metody wartości odpisanej (WDV) istnieje stała stawka amortyzacji stosowanej corocznie do bilansu otwarcia składnika aktywów. W tym miejscu rzucimy nieco światła na różnicę między metodami SLM i WDV.

Wykres porównania

Podstawa do porównaniaSLMWDV
ZnaczenieMetoda amortyzacji, w której koszt składnika aktywów rozkłada się równomiernie w latach jego życia, spisując co roku ustaloną kwotę.Metoda amortyzacji, w przypadku której naliczana jest stała stawka amortyzacji od wartości księgowej składnika aktywów przez okres jego użytkowania.
Obliczanie amortyzacjiNa pierwotny kosztNa zapisaną wartość składnika aktywów.
Roczna amortyzacjaPozostaje naprawiony w trakcie użytkowania.Zmniejsza się co roku
Wartość aktywówCałkowicie spisaneNie całkowicie spisane
Kwota amortyzacjiPoczątkowo niższyPoczątkowo wyższy
Wpływ napraw i amortyzacji na rachunek zysków i strat A / cRosnący trendPozostaje stała
Odpowiednie doAktywa z nieistotnymi naprawami i konserwacją, takie jak leasing, prawa autorskie.Aktywa, których remonty rosną, wraz z wiekiem, jak maszyny, pojazdy itp.

Definicja metody linii prostej

Metoda amortyzacji, w której stała kwota jest odpisywana rok do roku, w trakcie okresu użytkowania składnika aktywów, w celu zmniejszenia wartości składnika aktywów do zera lub jego wartości złomu na koniec okresu użytkowania jest metodą liniową. W tej metodzie koszt składnika aktywów jest równomiernie rozłożony na cały okres użytkowania składnika aktywów. Ta metoda jest również znana jako metoda stałej raty.

Zgodnie z tą metodą oczekuje się, że określony składnik aktywów przyniesie jednakową użyteczność (korzyści ekonomiczne) w okresie jego użytkowania. Chociaż nie jest to możliwe we wszystkich okolicznościach.

Stawkę amortyzacji można obliczyć według następującego wzoru:

Definicja metody wartości zapisanej

Metoda amortyzacji, w której ustalony procent salda redukującego jest odpisywana co roku jako amortyzacja, w celu zmniejszenia wartości środka trwałego do jego wartości końcowej na koniec okresu jego użytkowania. Metoda ta jest również znana jako metoda zmniejszania salda lub pomniejszania salda, gdy roczna opłata amortyzacji stale maleje każdego roku.

Tak więc amortyzacja naliczona w pierwszych latach jest wyższa w porównaniu z kolejnymi latami. Chociaż zgodnie z tą metodą wartość aktywów nie jest w pełni zgaszona.

Poniższa formuła służy do określenia stawki amortyzacji w ramach tej metody:

Kluczowe różnice między SLM i WDV

Różnica między SLM i WDV wyjaśniono szczegółowo w podanych niżej punktach

  1. SLM to metoda amortyzacji, w której koszt składnika aktywów rozkłada się równomiernie na przestrzeni lat życia, spisując stałą kwotę co roku. WDV to metoda amortyzacji, w przypadku której naliczana jest stała stawka amortyzacji od wartości księgowej składnika aktywów przez okres jego użytkowania.
  2. W metodzie liniowej amortyzacja jest obliczana na podstawie pierwotnego kosztu. Z drugiej strony, w metodzie spisanej wartości, kalkulacja amortyzacji jest dokonywana na podstawie odpisanej wartości składnika aktywów.
  3. Roczna amortyzacja w SLM pozostaje stała w całym okresie użytkowania aktywów. Natomiast wielkość amortyzacji w WDV maleje z każdym rokiem.
  4. W metodzie liniowej wartość księgowa składnika aktywów jest całkowicie odpisana, tj. Wartość aktywów zostaje zmniejszona do zera lub jej wartość odzysku. I odwrotnie, wartość księgowa składnika aktywów nie jest całkowicie odpisywana metodą wartości odpisanej.
  5. Jeśli firma stosuje metodę SLM, wówczas amortyzacja jest początkowo niższa, natomiast jeśli metodą amortyzacji jest WDV, wówczas na początku kwota amortyzacji jest wyższa.
  6. Metoda SLM jest najlepsza dla środków trwałych z niewielkimi naprawami i konserwacją, jakimi są dzierżawy. Wręcz przeciwnie, metoda WDV jest odpowiednia dla środków trwałych, których naprawy wzrastają, wraz z wiekiem, jak maszyny, pojazdy itp.
  7. Wpływ napraw i amortyzacji na rachunek zysków i strat można łatwo zrozumieć na przykładzie - Wszyscy wiemy, że naturalne jest, że wraz z wiekiem, liczba napraw i konserwacji rośnie z roku na rok. Teraz spójrz na daną sytuację:
    SLM
    RokDeprecjacjaRemontKwota pobrana w rachunku zysków i strat A / C
    1dziesięć tysięcy200012000
    2dziesięć tysięcy400014000
    3dziesięć tysięcy600016000
    4dziesięć tysięcy800018000
    WDV
    RokDeprecjacjaRemontKwota obciążona rachunkiem zysków i strat A / c
    1dziesięć tysięcy200012000
    28000400012000
    36000600012000
    44000800012000

Tak więc w tym przykładzie jest całkiem jasne, że metoda amortyzacji wpływa na zysk.

Wniosek

Jak wszyscy wiemy, amortyzacja jest wydatkiem bezgotówkowym, który nie powoduje wypływu środków pieniężnych, ale jest obciążany rachunkiem zysków i strat, ponieważ odzwierciedla prawidłowy pomiar dochodu i rzeczywistą sytuację finansową. Organy podatkowe preferują metodę spisanej wartości niż metodą liniową.

Top