Excel, choć potężne oprogramowanie, może być zagrożeniem, jeśli będziemy musieli zrobić wszystko ręcznie. Mając to na uwadze, program Excel był dobrze wyposażony w coś znanego jako funkcje, w które włączono pewne formuły. Oznacza to, że nie musimy wykonywać wszystkich obliczeń i wielu innych rzeczy ręcznie, ale Excel może to zrobić dla nas, jeśli powiemy, jaką formułę potrzebujemy.
W tym artykule zobaczymy wiele różnych funkcji, z których można korzystać w MS Excel.
1. Automatyczne obliczanie liczby dni
Jeśli mamy dwie daty w dwóch różnych komórkach, możemy użyć funkcji do obliczenia liczby dni między tymi datami. Na przykład, możemy zobaczyć poniższe zrzuty ekranu, w których mamy różne daty w komórkach E18 i E19, i jeśli chcemy obliczyć liczbę dni między dwiema datami, to po prostu wpisujemy formułę jako "= Dni360 (data rozpoczęcia, data zakończenia, metoda) "
Lepiej będzie skupić się bardziej na początkowej i końcowej dacie początkowej, a nie na metodzie.
Jak widać w przykładzie, jeśli wprowadzisz formułę z E4 jako początkowym dniem, a E5 jako ostatnim dniem, otrzymamy wynik jako całkowitą liczbę dni między datami zapisanymi w E4 i E5.
2. Stopień procentowy
Procentowa Ranga jest funkcją, która pomaga nam znaleźć procentową pozycję dowolnej liczby w odniesieniu do określonego zakresu, a także pozwala nam określić liczbę cyfr znaczących, dla których ma zostać zwrócona ranga.
Aby użyć tej funkcji, musimy wprowadzić "= PERCENTRANK (tablica, x, znaczenie)" w komórce, w której chcemy uzyskać nasze wyniki. Jak już wspomniano, tablica definiuje określony zakres, na podstawie którego będziemy klasyfikować naszą liczbę, x jest liczbą, dla której chcemy znaleźć rangę, a na końcu znaczenie jest zdefiniowane jako liczba cyfr znaczących, do których chcemy ranga do zwrócenia.
Poniższy obrazek przedstawia przykładową funkcję procentu rang, widzimy, że tablica / zdefiniowany zakres jest wzięty z E15 do E21, a x jako 750, liczba cyfr znaczących, które wymieniliśmy w tym przykładzie, 4. Ostatecznie otrzymany wynik jest równy 0, 8125.
3. Automatyczne obliczanie liczby dni roboczych (5 dni w tygodniu)
Ta formuła jest nieco podobna do pierwszej formuły, ale ta formuła jest bardzo przydatna, jeśli chcemy znaleźć liczbę dni roboczych między dwiema różnymi datami. Możemy użyć tej formuły, wpisując "= NetworkDays (data rozpoczęcia, data zakończenia, święta)", wpisując datę rozpoczęcia, a data zakończenia pomoże systemowi usunąć wszystkie soboty i niedziele (oraz dodatkowe dni wolne, jeśli zostały wprowadzone) z łącznej liczby liczba dni między tymi dwiema datami.
Jak widać w podanym przykładzie, kiedy wprowadzamy tę formułę dni w komórce C21, następnie dodajemy daty z komórek C18 i C19, otrzymujemy wynik jako 523, w przeciwieństwie do 721 w C20, które otrzymaliśmy za pomocą wzoru obliczania całkowitej liczby dni.
4. Trim
Kiedy kopiujemy dane z określonych miejsc lub używamy narzędzi do importowania danych z internetu, kończymy na spacji wokół danych w pojedynczych komórkach danych. Excel zapewnia wspaniałą formułę, aby zająć się tym problemem, a formuła lub funkcja jest znana jako TRIM. Tak więc przy używaniu trim, wpisujemy "= TRIM (adres komórki)" do komórki, w której chcemy uzyskać nasz wynik, a następnie wciśnij enter.
Jak widać w przykładzie, przycinanie C22 (które jest komórką z Epiphone) daje nam Epiphone bez spacji, podobnie jak wszystkie pozostałe komórki poniżej Epiphone aż do Ibanez, ponieważ przycinamy wszystkie aby uzyskać ostateczny wynik bez dodatkowych spacji.
5. Percentyl
Funkcja percentyla pomaga przywrócić n-ty percentyl z zestawu wartości. W tym celu musimy wprowadzić "= PERCENTYLY (tablica, nth_percentile)" w komórce, w której zamierzamy uzyskać nasz wynik / wynik. Tutaj tablica to zakres, od którego chcemy, aby nasza funkcja zwracała n-ty percentyl i jak sama nazwa wskazuje, n-ty percentyl to percentyl, który chcemy zobaczyć w naszym wyniku. Wartość percentyla może wynosić od 0 do 1.
Na przykład, możemy zobaczyć poniższy obraz, w którym mamy komórkę G15, z wprowadzoną do niej funkcją percentyla, i jak widać 0, 4-ty percentyl w tym podanym zestawie wartości, tj. Pomiędzy E15 i E21 wynosi 420 .
6. Połącz się
Czy kiedykolwiek miałeś ochotę połączyć zawartość różnych komórek w jedną komórkę? Następnie program Excel ma funkcję tylko dla ciebie, nazywa się ją funkcją łączoną, aby go użyć, wystarczy wpisać "= Łączenie (adres komórki 1, adres komórki 2, adres komórki 3, adres komórki n)" i naciśnięcie enter spowoduje wyświetlenie wszystkich danych z wymienionych komórek w komórce, w której wprowadzono funkcję łączenia.
Na przykład w przykładzie widać połączenie komórek od E22 do E25 (które są podświetlonymi komórkami z Epiphone do Ibanez), a końcowy wynik użycia funkcji konkatenacji okazuje się być połączeniem danych ze wszystkich wybrane komórki (E22 do E25).
7. Datevalue
Każda data ma wartość skojarzoną z nią w Excelu; te wartości można wykorzystać do obliczeń, jeśli zajdzie taka potrzeba. Aby uzyskać wartość daty, wystarczy wpisać "= DATEVALUE (" Data ")" w komórce, a po naciśnięciu klawisza Enter zobaczysz wartość, która jest odpowiednikiem tej konkretnej daty.
Jako przykład podaliśmy datę "14 czerwca 2015 r.", A przy użyciu funkcji DATEVALUE na niej otrzymujemy wartość 42169.
8. Nachylenie
Prawie każdy z nas, który studiował matematykę, a może fizykę do pewnego poziomu, wie, jakie jest nachylenie. Wszyscy możemy sobie przypomnieć znajdowanie nachylenia linii lub zestawu punktów lub niektórych danych przy użyciu różnych formuł. Kiedy wszystko sprowadza się do doskonałości, staje się tak proste, jak to tylko możliwe, excel ułatwia zadanie, zapewniając funkcję, nazywa się funkcja nachylenia. W tej funkcji musimy wpisać '= SLOPE (znane y, znane x's)' . Znane x i znane y są tylko współrzędnymi x i y, z których musimy znaleźć nasze nachylenie. Tak więc bierzemy liczbę wartości x i dokładnie taką samą liczbę y dla tej formuły, możemy to zrobić, wybierając wszystkie wartości x, gdy zostaniesz poproszony o podanie współrzędnych x we wzorze i wybieramy wszystkie wartości y, kiedy są proszeni o zrobienie tego.
Na przykład, widzimy, że w poniższym przykładzie pobrano komórkę G15 i wprowadziliśmy formułę "= SLOPE (F15: F21, E15: E21)", w wyniku czego otrzymujemy wartość 0, 427857. (Możesz zobaczyć wzór na górze przed "f x ".
9. Wyszukiwanie
Załóżmy, że mamy ogromny zbiór danych i musimy wyszukać wartości odpowiadające niektórym innym wartościom w systemie. Na przykład, jeśli mamy stos danych z wpisami w dwóch różnych kolumnach (załóżmy, że wszystkie wpisy w pierwszej kolumnie odnoszą się do wpisów w drugiej kolumnie), na przykład możemy wziąć wartość akcji w danym dniu, ale tutaj akcje są oznaczone numerami zamiast ich nazw. Gdybyśmy znaleźli wartość udziału w danym dniu, użylibyśmy funkcji znanej jako LOOKUP, aby od razu dostarczyć nam wynik zamiast ręcznego wyszukiwania. Dla tej formuły wpisujemy "= LOOKUP (wartość wyszukiwania, wektor odnośników, wektor wyników)", wartość wyszukiwania jest wartością, na którą musimy zwrócić uwagę (np. Nazwa udziału w naszym przykładzie), a wektor wyszukiwania to wektor, w którym istnieje nasza wartość wyszukiwania (w naszym przykładzie wektor wyszukiwania jest wektorem zawierającym nazwy udziałów, ale musimy pamiętać, że akcje są tu reprezentowane liczbami, a nie słowami lub alfabetami). Ostatecznie wektor wyników jest tym, w którym zamierzamy zlokalizować wynik (w naszym przykładzie wektor wyników zawiera wartość udziałów w danym dniu).
Teraz, jeśli spojrzymy na obrazek poniżej, zobaczymy funkcję LOOKUP dodaną w komórce G15, a my przyjmiemy naszą wartość wyszukiwania jako 500 (obecną w kolumnie E), weźmy wektor wyszukiwania jako zestaw wartości w kolumna E (od E15 do E21), a na końcu wektor wyników jako zestaw wartości w kolumnie F od F15 do F21.
Kiedy wchodzimy w tę formułę, program excel szuka wartości 500 w wektorze odnośnika, a następnie prezentuje odpowiednią wartość z wektora wyników, a zatem wynik wychodzi na 24132.
10. Funkcja dopasowania
Funkcja MATEK programu Microsoft Excel wyszukuje wartość w tablicy i zwraca względną pozycję tego elementu. Aby korzystać z funkcji MATCH, wystarczy wpisać "= MATCH (wartość, tablica, [typ dopasowania])" w komórce, w której chcesz uzyskać wynik. Wartość oznacza wartość do wyszukania w tablicy, tablica oznacza zakres komórek, które zawierają szukaną wartość, a na końcu match_type jest opcjonalną rzeczą, która działa poprzez dopasowanie pracy w taki sposób, że jeśli match_type = 1 funkcja match znajduje największą wartość mniejszą lub równą wartości, 0 znajduje pierwszą wartość równą wartości, a na końcu -1 znajdzie najmniejszą wartość, która jest większa lub równa wartości.
Jak widać w przykładzie, gdy dodamy "= mecz (10572, A2: A6, 1)", otrzymasz wartość 3
11. IF
Używanie funkcji If nie byłoby obce dla każdego, kto próbował użyć jej do kodowania, ale tak czy inaczej, można wyjaśnić funkcję IF jako funkcję warunkową, która może zapewnić określoną wartość, jeśli spełniony zostanie warunek, a my wartość, jeśli nasz warunek nie jest spełniony.
Aby użyć funkcji IF, należy napisać "= JEŻELI (test logiczny, wartość, jeśli jest prawdą, wartość, jeśli fałsz)" w komórce, w której zamierza się uzyskać jego wynik z funkcji JEŻELI. Test logiczny w tej funkcji oznacza warunek logiczny, którego chcemy użyć, na przykład w poniższym przykładzie nałożymy warunek logiczny na komórkę E17, logicznie testując, czy wartość w nim jest większa niż 370. Jeśli odpowiedź na to pytanie pytanie logiczne jest prawdziwe, a następnie wartość, którą wpisujemy w funkcji "value if true" w funkcji, wychodzi jako nasza odpowiedź, w przeciwnym razie otrzymamy wartość wprowadzoną przez nas w "value if false".
12. Prognoza
Prognoza jest funkcją, która pomaga nam prognozować konkretną wartość, patrząc na trend w określonym zestawie danych. Aby skorzystać z tej funkcji, musimy wprowadzić "= PROGNOZ (x, znane y, znane x)" . Tutaj x i y są dwoma powiązanymi zestawami danych, a znane x i znane y są wartościami, które już zostały wymienione. Pierwsze x, które piszemy w funkcji, to to, dla którego musimy znaleźć odpowiednią wartość y.
Podajemy prosty przykład pokazujący działanie tej funkcji. Na poniższym obrazku widzimy prosty zestaw danych z dość łatwą do odszyfrowania relacją. Kiedy więc wspomnimy wartości łatwych zbiorów danych jako znane x (E23 do E32) i znane wartości y (F23 do F32), a jednocześnie wspominamy o x jako 11, w pewnym sensie prosimy naszą funkcję o prognozowanie odpowiednich Wartość "y", gdy jako 11 wpisujemy wartość "x".
Jak można się było spodziewać, wartość y, gdy x ma wartość 11, okazuje się być 1100.
13. ŚredniaIF
Wszyscy wiemy, czym jest średnia, ale Excel ma specjalną funkcję, która łączy funkcję IF wraz z funkcją średnią. Dokonuje się tego poprzez uśrednienie tylko tych wartości, które spełniają określone kryteria wymienione przez funkcję If. Aby móc korzystać z funkcji IF, należy wprowadzić następujące dane w komórce "= AVERAGEIF (zakres, kryteria, średni zakres)" . Tutaj zakres definiuje zbiór wartości, na podstawie których będziemy stosować "kryteria" wymienione obok. Kryteria pomagają nam zdefiniować naszą funkcję If, możemy tutaj ustawić kryteria, aby używać tylko określonego zestawu wartości z zakresu, który zdefiniowaliśmy (jak zobaczymy w przykładzie podążającym za tym opisem), a na końcu średni zakres oznacza zakres wartości, które musimy uśrednić, jeśli pominiemy średnią część zasięgu, wówczas nasz zakres zostanie uśredniony.
W poniższym przykładzie widzimy, że zakres jest brany z E23 do E32, a kryteria są wymieniane jako "> 5", a ostatecznie zakres jest brany od F23 do F32. Otrzymany wynik uzyskuje się przez uśrednienie wartości komórek w kolumnie F odpowiadających komórkom w kolumnie E, które spełniają kryteria (tj. E28 do E32), a zatem otrzymujemy średnią wartości komórek od F28 do F32 (średnia = 800, jak można zobaczyć w komórce H23).
14. STDEV.P
Funkcja STDEV.P w programie excel zwraca odchylenie standardowe danej populacji. Odchylenie standardowe może nie być nowym terminem dla tych, którzy badali statystyki, ale jest długim zadaniem obliczeniowym, aby zmierzyć je ręcznie. Na szczęście program excel zapewnia prosty sposób, aby użyć tej funkcji, wystarczy wpisać "= STDEV.P (numer1, [numer2, numer3, ... numer])" tutaj numer jeden to dowolna liczba lub odniesienie do liczby i liczba od 2 do liczba n może być pojedynczą liczbą lub zestawem liczb, które chcemy zaimplementować w procesie obliczania odchylenia standardowego. Łącznie można wprowadzić 30 wartości naraz. Przykład znajduje się na obrazie, na którym znajduje się odchylenie standardowe populacji od F6 do F11.
15. ROUNDUP
Roundup to całkiem fajne narzędzie, które pomaga nam zaokrąglać nasze wpisy do miejsc, które chcemy. Aby skorzystać z tej funkcji, musimy wprowadzić w komórce "= ROUNDUP (number, num_digits)", a następnie nacisnąć enter. Tutaj liczba oznacza liczbę, którą chcemy obliczyć, a num_digits oznacza liczbę miejsc dziesiętnych, do których chcemy zaokrąglić nasz numer.
Jako przykład, weźmy H23 na obrazku poniżej; przydział funkcji ma pozycje 100.23 jako liczby i num_digity jako 1. Otrzymujemy 100.3 jako zaokrągloną wartość w H23.
Mamy nadzieję, że ten artykuł pomógł Ci nauczyć się kilku naprawdę przydatnych funkcji programu Excel. Jeśli masz jakieś pytania lub sugestie, możesz nas powiadomić w komentarzach.
