Różnica między kwasem dezoksyrybonukleinowym (DNA) a kwasem rybonukleinowym (RNA)

2020

Kwas dezoksyrybonukleinowy lub DNA jest materiałem zawierającym informacje dziedziczne we wszystkich żywych istotach, są one uważane za zestaw instrukcji genetycznych wykorzystywanych do dalszego rozwoju organizmów i innych funkcji. Jednocześnie RNA lub kwas rybonukleinowy odgrywają rolę w syntezie białka, a także w przekazywaniu informacji genetycznej. DNA ma podwójnie helikalną strukturę, podczas gdy RNA jest jednoniciowy.

Jak sama nazwa wskazuje, DNA zawiera dezoksyrybozę i brakuje jednego atomu tlenu ; RNA zawiera rybozę i może być więcej niż jednego typu. DNA zawiera zasady azotowe, takie jak adenina (A), cytozyna (C), guanina (G) i tymina (T), natomiast Uracil (U) jest obecny w RNA zamiast tyminy (T).

DNA i RNA, a także białka odgrywają istotną rolę od samego początku tworzenia nowej komórki, aż do jej przydzielonej pracy. DNA i RNA mogą wydawać się podobne, ale ich funkcje są różne. Chociaż działają one w sposób skoordynowany, więc prawidłowe funkcjonowanie organizmu trwa. W tym artykule omówimy różnicę między dwoma z nich, wraz z krótką dyskusją.

Wykres porównania

Podstawa do porównania	Kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA)	Kwas rybonukleinowy (RNA)
Znaczenie	DNA oznacza kwas dezoksyrybonukleinowy składający się z dwuniciowej cząsteczki składającej się z długiego łańcucha nukleotydów.	RNA oznacza kwas rybonukleinowy to jednoniciowa helisa składająca się z krótszych łańcuchów nukleotydów.
Baza azotowa	Adenina (A), tymina (T), cytozyna (C), guanina (G).	Adenina (A), Uracil (U), Cytozyna (C), Guanina (G).
Parowanie bazy	AT (adenina-tymina) CG (guanina-cytozyna).	AU (adenina-uracyl) CG (guanina-cytozyna).
Formularz Helix	Forma B obecnie dwuniciowej struktury, składająca się z długich łańcuchów nukleotydów.	Forma i jest jednoniciowa, składająca się z krótszych łańcuchów nukleotydów.
Promieniowanie na promienie ultrafioletowe	DNA może zostać uszkodzone.	RNA jest odporny na promienie UV.
Reaktywność	Mniej reaktywny ze względu na obecność wiązania CH.	Bardziej reaktywny dzięki obecności wiązania C-OH (hydroksylowego).
Replikacja	DNA sam się replikuje.	RNA jest syntetyzowany z DNA.
Stabilność w warunkach alkalicznych	DNA jest stabilne.	RNA są niestabilne.
Rodzaje	Brak typów	Trzy typy - mRNA, tRNA, rRNA.
Funkcjonować	Odgrywa rolę w przechowywaniu informacji genetycznej, w celu dalszego rozwoju i organizacji innych komórek.	Pomaga w kodowaniu, dekodowaniu, ekspresji genów i syntezie białek.

Definicja DNA

DNA odgrywa istotną rolę w przechowywaniu informacji genetycznej we wszelkiego rodzaju organizmach, niezależnie od tego, czy jest to prokariota, czy eukariota, a także przechowuje informacje o działaniu każdej komórki i jej strukturze. W dużej mierze występujący w jądrze, ale także w mitochondriach, chloroplastach itp. Wszystkie te statystyki są przechowywane w jądrze każdej komórki, dzięki czemu wszystkie komórki mają podobne DNA w jądrze podczas podziału.

Później, gdy komórka dzieli się na dwie komórki potomne, wraz z ich jądrem komórkowym, tworząc dwie identyczne komórki. To jest powód, dla którego rodzic i ich dzieci wydają się być identyczni, ponieważ materiał DNA jest dziedziczony od rodzica do potomstwa, a zatem ma podobne cechy.

Jak sama nazwa wskazuje, DNA zawiera cukier dezoksyrybozy i długi łańcuch nukleotydów . Te nukleotydy są nazywane jako adenina (A), cytozyna (C), guanina (G), tymina (T). Adenina (A) i guanina (G) nazywane są purynami, a cytozyna (C), tymina (T) nazywane są pirymidynami .

Wiązanie AT składa się z dwóch wiązań wodorowych, podczas gdy wiązanie CG składa się z trzech wiązań wodorowych. Głównym celem DNA jest poinformowanie o rodzaju białka, które ma zostać wytworzone, co dodatkowo zdefiniuje funkcję komórki.

Ponieważ struktura DNA jest podwójnie spiralna, wygląda jak skręcona drabina w kształcie spirali. Każdy etap drabiny składającej się z pary nukleotydów przechowujących informację genetyczną. DNA zawiera wiązanie CH, dzięki czemu jest mniej reaktywne, a zatem stabilne w warunkach alkalicznych. Nawet małe rowki występujące w podwójnej spiralnej strukturze zapewniają mniej lub wcale miejsca na przyłączenie się szkodliwych enzymów.

Definicja RNA

RNA jest tak samo ważny jak DNA, ponieważ pomaga w przenoszeniu kodu genetycznego wymaganego do syntezy białek z jądra do rybosomu. Pomaga również w kodowaniu, dekodowaniu, regulacji i ekspresji genów. To zapewnia bezpieczeństwo DNA i innego materiału genetycznego. Podobnie DNA, RNA zawiera również cztery nukleotydy Adeninę (A), Cytozynę (C), Guaninę (G) i Uracil (U).

Każdy RNA składa się z cukrów rybozowych, których szkielet jest przyłączony do grupy fosforanowej i zasad. Wiązanie odbywa się między bazami GC i AU. Te nukleotydy składają się z krótszych łańcuchów i są jednoniciowe . Ze względu na obecność C-OH (wiązania hydroksylowe) ryboza jest bardziej reaktywna i nie jest stabilna w warunkach alkalicznych.

mRNA, rRNA i tRNA to trzy główne typy RNA.

mRNA nazywa się informacyjnym RNA, proces transkrypcji jest zakończony przy użyciu enzymu polimerazy RNA. W tej polimerazie RNA dekoduje informację genetyczną z DNA. To mRNA przenosi informacje, które kierują składem białka wymaganym przez organizm.

tRNA nazywa się transferowym RNA, przy pomocy białek i innego RNA razem tworzą kompleks, który może czytać mRNA i tłumaczyć informacje o przenoszeniu na białka, a także pomaga w dostarczaniu aminokwasów do rybosomów, gdzie rRNA (rybosomalny RNA) tworzy białko przez połączenie z aminokwasami.

Kluczowe różnice między kwasem dezoksyrybonukleinowym (DNA) a kwasem rybonukleinowym (RNA)

Chociaż powyżej szczegółowo omawiamy DNA i RNA, następujące są między nimi kluczowe różnice:

Kluczowa różnica między DNA a RNA polega na tym, że DNA jest strukturą dwuniciową, podczas gdy RNA jest strukturą jednoniciową .
Szkielet DNA składa się z cukru dezoksyrybozy, który składa się z długiego łańcucha nukleotydów, natomiast RNA składa się z cukru rybozy i krótkiego łańcucha nukleotydów.
Parowanie zasad guaniny (G) odbywa się z cytozyną (C), natomiast adenina (A) z tyminą (T) w DNA i adeniną z uracylem (U) w RNA.
Funkcją DNA jest przechowywanie informacji genetycznej i przekazywanie jej również innym komórkom, podczas gdy RNA działa w kodowaniu, dekodowaniu i syntezie białek.

Wniosek

Z powyższej dyskusji możemy stwierdzić, że zarówno DNA, jak i RNA są równie ważne, ponieważ zawiera materiał genetyczny, który należy przenieść do dalszego rozwoju i funkcjonowania organizmu, podczas gdy RNA pomaga w kodowaniu, dekodowaniu, regulacji i ekspresji genów.