Środki trwałe odnoszą się do aktywów, których świadczenie przysługuje przez więcej niż jeden okres rozliczeniowy. Środki trwałe mogą stanowić rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wartość środka trwałego zwykle maleje z upływem czasu. Zgodnie z koncepcją dopasowywania, część aktywów wykorzystywana do tworzenia przychodów musi zostać odzyskana w ciągu roku budżetowego, aby pokryć wydatki za dany okres. I w tym celu stosuje się amortyzację środków trwałych.
Zatem przeczytaj artykuł podany poniżej, który opisuje różnicę między amortyzacją a szczegółową amortyzacją.
Wykres porównania
| Podstawa do porównania | Deprecjacja | Amortyzacja |
|---|---|---|
| Znaczenie | Amortyzacja jest techniką stosowaną do mierzenia spadku wartości aktywów z powodu wieku, zużycia lub jakiejkolwiek innej przyczyny technicznej. | Amortyzacja jest metodą alokowania podlegającej amortyzacji przez cały okres użytkowania wartości niematerialnych. |
| Zarządzający standard rachunkowości | AS - 6 dla amortyzacji | AS - 26 dla wartości niematerialnych |
| Dotyczy | Długoterminowe zasoby takie jak maszyny, pojazdy, komputery itp. | Długoterminowe wartości niematerialne, takie jak prawa autorskie, patent, wartość firmy itp. |
| Cel, powód | Aby przeliczyć koszt składnika aktywów na lata jego życia. | Aby wykorzystać koszty związane z aktywami w okresie ich życia. |
| Metody | Linia prosta, saldo pomniejszania, renta, cyfra sumy lat itp. | Linia prosta, pomniejszanie salda, renta, zwiększenie salda, bullet itp. |
| Rodzaj wydatków | Bezgotówkowe | Bezgotówkowe |
Definicja amortyzacji
Technika stosowana do określenia utraty wartości długoterminowego rzeczowego majątku trwałego w wyniku użytkowania, zużycia, wieku lub zmiany warunków rynkowych nazywana jest amortyzacją. Długoterminowe stałe środki trwałe oznaczają aktywa, które są własnością firmy przez ponad trzy lata, i można je zobaczyć i dotknąć. Amortyzacja jest naliczana jako nakłady kapitałowe w stosunku do przychodów uzyskanych z danego składnika aktywów w ciągu roku, tj. Według koncepcji dopasowania.
Do celów obliczania amortyzacji bierze się pod uwagę koszt składnika aktywów, od którego odejmuje się wartość odzysku, a następnie uzyskaną kwotę dzieli się przez szacowaną liczbę lat życia zgodnie z metodą amortyzacji liniowej. Teraz uzyskana kwota jest naliczana co roku jako koszt w rachunku zysków i strat i jednocześnie odejmowana od wartości aktywów w bilansie. Wartość Odzyskiwania oznacza wartość uzyskaną w momencie odsprzedaży składnika aktywów pod koniec jego cyklu życia.
Istnieją dwie bardzo popularne metody amortyzacji, tj. Metoda linii prostej i metoda wartości zapisanej (metoda zmniejszania salda). Organizacja może wybrać dowolną metodę amortyzacji, ale powinna być stosowana konsekwentnie w każdym roku finansowym. Jeśli organizacja chce zmienić metodę amortyzacji, należy podać efekt retrospektywny. Wszelkie nadwyżki lub niedobory wynikające z takiej zmiany metody amortyzacji są obciążane lub zapisywane na rachunku zysków i strat w zależności od przypadku.
Definicja amortyzacji
Amortyzacja jest metodą pomiaru straty wartości długoterminowych środków trwałych niematerialnych ze względu na upływ czasu, aby wiedzieć o ich zmniejszonej wartości zwanej amortyzacją. Długoterminowe stałe wartości niematerialne i prawne są aktywami, które są własnością podmiotu od ponad trzech lat, ale nie występują w formie materialnej, jak oprogramowanie komputerowe, licencja, franczyzy itp. Podobnie, podobnie jak amortyzacja, kwota amortyzacji jest również wykazane po stronie aktywów bilansu jako zmniejszenie wartości niematerialnej.
Podane są różne metody amortyzacji, takie jak prosta linia, zmniejszenie salda, punktor itp. Koszt składnika aktywów jest pomniejszany o wartość rezydualną, następnie jest on dzielony przez liczbę oczekiwanych okresów życia, uzyskaną kwotą jest kwota amortyzacji to jest metoda Prosta.
Zdarzają się przypadki, w których amortyzacja jest naliczana jednorazowo, tj. W roku, w którym nabyto składnik wartości niematerialnych, co jest nieprawidłowe, ponieważ korzyść z tego składnika aktywów będzie otrzymywana przez długi czas, dlatego należy ją rozdzielić na życie składnika aktywów, metoda ta jest znana jako Metoda Bullet. Czasami podawany jest również wzorzec naliczania amortyzacji, w którym kwota jest pobierana co roku proporcjonalnie.
Amortyzacja nie jest naliczana jako koszt z aktywów wytworzonych wewnętrznie lub z aktywów, które mają nieskończone lata życia.
Najważniejsze różnice między amortyzacją
Główne różnice między amortyzacją są następujące:
- Technika stosowana do obliczania zmniejszonej wartości środków trwałych nosi nazwę Amortyzacji. Amortyzacja jest miarą obliczenia wartości zredukowanej wartości niematerialnych.
- Amortyzacja dotyczy rzeczowych aktywów trwałych, tj. Aktywów, które istnieją w formie fizycznej, takich jak urządzenia i maszyny, pojazd, komputer, meble itp. Odwrotnie, amortyzacja dotyczy wartości niematerialnych, tj. Aktywów, które istnieją w ich niefizycznej postaci, takich jak opłaty licencyjne, prawa autorskie, komputer oprogramowanie, kontyngenty importowe itp.
- Podstawowym celem amortyzacji jest alokacja kosztu aktywów na przewidywany okres użytkowania. W przeciwieństwie do amortyzacji, która koncentruje się na kapitalizacji kwoty kosztu składnika aktywów przez jego okres użytkowania.
- Metody naliczania amortyzacji to: Linia prosta, Zmniejszenie salda, Dożywotnia itd. Z drugiej strony, metoda obliczania amortyzacji to: Linia prosta, Saldo redukcji, Dożywocie, Bullet itp.
Wniosek
Amortyzacja to zazwyczaj warunki identyczne, z tą różnicą, że amortyzacja dotyczy środków materialnych, a amortyzacja odnosi się do wartości niematerialnych. Oba są niepieniężnymi wydatkami kapitałowymi, a zatem wykazywane po stronie aktywów bilansu jako zmniejszenie wartości danego składnika aktywów. Jednak te dwa pojęcia podlegają różnym standardom rachunkowości
