My, ludzie, jesteśmy zwierzętami społecznymi i zawsze potrzebujemy kogoś do rozmowy lub podzielenia się naszymi opiniami, nowinami, a nawet uczuciami. Komunikacja jest istotną częścią naszego życia, niezależnie od tego, czy coś mówimy, czy nie, automatycznie przekazuje wiadomość osobom, które nas otaczają, ponieważ jest nieunikniona. Może to być komunikacja intrapersonalna lub komunikacja interpersonalna. Główną różnicą między komunikacją międzyosobową i międzyludzką jest to, że ta pierwsza jest niewidoczna, jak to się dzieje w naszym umyśle, ta druga jest widoczna, ponieważ odbywa się między kilkoma stronami.
Wykres porównania
| Podstawa do porównania | Komunikacja śródosobowa | Komunikacja interpersonalna |
|---|---|---|
| Znaczenie | Komunikacja wewnątrzosobowa to taka, którą mamy z sobą, tj. Komunikację, która pojawia się w naszym umyśle. | Komunikacja interpersonalna to komunikacja pomiędzy dwiema lub więcej osobami poprzez komunikaty słowne lub niewerbalne. |
| Osoby zaangażowane | Jeden | Co najmniej dwa |
| Występowanie | Ciągłe ze względu na ludzką naturę. | Regularne, ze względu na potrzeby społeczne. |
| Głoska bezdźwięczna | W grę wchodzą tylko wewnętrzne zmysły osoby. | Obsługiwane przez media werbalne i niewerbalne. |
| Zaniepokojony | Myślenie i analiza | Wymiana i dzielenie się pomysłami lub informacjami |
Definicja komunikacji wewnątrzosobowej
Komunikacja z samym sobą to komunikacja intrapersonalna. Obejmuje myślenie, analizowanie, interpretowanie, ocenianie, kontemplowanie, odczuwanie itp. Ma odzwierciedlać indywidualne ja, w celu wyjaśnienia czegoś.
Jest to działanie, które ma miejsce w naszym umyśle; w którym dana osoba bierze udział w rozmowie z samym sobą, powszechnie zwanej "self-talk" lub "wewnętrzną mową". Działanie może być monologiem lub wewnętrznym dialogiem, tzn. Kiedy wyobrażasz sobie rozmowę, w swoim umyśle z nieobecnym innym. Jest więc oczywiste, że nadawca i odbiorca to ta sama osoba.
Dyskurs wewnętrzny, komunikacja solo-głosowa i komunikacja pisemna w języku solo to trzy poziomy komunikacji międzyosobowej. Trzy aspekty, które rządzą komunikacją wewnętrzną to:
- Self-Concept : Self-concept określa sposób, w jaki jednostka przyjmuje siebie, zorientowana na innych. Te trzy czynniki w samo-koncepcji to:
- Wiara
- Wartość
- Postawa
- Percepcja : jest tym, co umysł otrzymuje i chwyta ze świata zewnętrznego.
- Oczekiwanie : projekcja zorientowana na przyszłość jednostki, aby coś mogło się wydarzyć.
Definicja komunikacji interpersonalnej
Komunikacja interpersonalna to komunikacja "jeden do jednego" pomiędzy dwiema lub więcej osobami, w której wymiana pomysłów, informacji lub wiadomości odbywa się za pośrednictwem kanału. Może to być komunikacja twarzą w twarz między stronami, komunikacja za pośrednictwem poczty, telefonu i tym podobne.
W komunikacji interpersonalnej sposób, w jaki coś się mówi, jest tak samo ważny jak to, co się mówi. Tak więc, ton głosu, język ciała, gesty, mimika mają wielki wpływ na odbiorcę. Cechy komunikacji interpersonalnej są następujące:
- Nieuniknione : kiedy próbujemy nikomu nic nie mówić, mówi się o naszym nastroju, postawie lub naturze, tzn. Nie słowami, lecz sygnałami niewerbalnymi.
- Nieodwracalne lub Niepowtarzalne : gdy coś zostanie powiedziane, nie można go cofnąć, więc nie jest ono ani odwracalne, ani powtarzalne.
- Kompleks : ze względu na niektóre zmienne związane z komunikacją jest to złożony proces. Słowa użyte w procesie komunikacji mogą nie mieć tego samego znaczenia zarówno dla nadawcy, jak i odbiorcy, co komplikuje proces.
- Kontekstowy : Kontekst odgrywa znaczącą rolę w procesie komunikacji, ponieważ istnieje kontekst psychologiczny, środowiskowy, sytuacyjny i relacyjny.
Kluczowe różnice między komunikacją wewnętrzną a interpersonalną
Różnicę między komunikacją wewnętrzną a interpersonalną można jasno wytłumaczyć z następujących przyczyn:
- Komunikacja, którą mamy z sobą, tj. Komunikację, która pojawia się w naszym umyśle, jest znana jako komunikacja intrapersonalna. Komunikacja między dwiema lub więcej osobami poprzez komunikaty werbalne lub niewerbalne nazywana jest komunikacją interpersonalną.
- Komunikacja intrapersonalna jest komunikacją z samym sobą, dlatego zaangażowana jest tylko jedna osoba. Wręcz przeciwnie, komunikacja interpersonalna odbywa się zawsze pomiędzy dwiema lub więcej osobami.
- Komunikacja wewnętrzna odbywa się w sposób ciągły, ponieważ jest to ludzka skłonność do myślenia, analizowania i interpretowania rzeczy. Odwrotnie, Komunikacja interpersonalna odbywa się regularnie na poziomie osobistym i zawodowym.
- W intrapersonalnej komunikacji zaangażowane są tylko wewnętrzne zmysły jednostki. W związku z tym komunikacja interpersonalna wymaga mediów, tj. Przekazania wiadomości drugiej stronie.
- W intrapersonalnej komunikacji opiera się na myśleniu i analizie, podczas gdy komunikacja interpersonalna dotyczy wymiany myśli, informacji, opinii, uczuć i tak dalej.
Wniosek
Komunikacja międzyosobowa jest podstawą komunikacji międzyludzkiej, ponieważ jest to nasze doświadczenie, na którym opiera się nasza percepcja, a nasza percepcja wpływa na naszą interakcję z innymi osobami. W komunikacji wewnątrzosobowej informacja jest zawsze przechowywana w umyśle osoby, jednak w komunikacji interpersonalnej informacja przepływa od jednej osoby do drugiej.
