Różnica między systemem operacyjnym sieci a rozproszonym systemem operacyjnym

2019

Sieciowy system operacyjny należy do kategorii architektury rozproszonej, w której duża liczba systemów komputerowych jest połączona ze sobą za pomocą sieci. Chociaż wdrożenie sieciowego systemu operacyjnego jest prostsze niż rozproszony system operacyjny. Sieciowy system operacyjny i rozproszony system operacyjny wyróżniają się charakterystycznymi cechami, takimi jak system operacyjny sieci, w którym każdy system ma swój własny system operacyjny, a rozproszony system operacyjny działa na ogólnoświatowym, systemowym systemie operacyjnym.

Wykres porównania

Podstawa do porównania	Sieciowy system operacyjny	Rozproszony system operacyjny
Cel	Dostarczanie usług lokalnych do klienta zdalnego.	Zarządzanie zasobami sprzętowymi.
Posługiwać się	Luźno sprzężony system wykorzystywany w heterogenicznych komputerach.	System ściśle sprzężony stosowany w komputerach wieloprocesorowych i jednorodnych.
Architektura	Dwupoziomowa architektura klient / serwer.	Architektura kliencka / serwer N-warstwowa.
Poziom przejrzystości	Niska	Wysoki
Podstawa komunikacji	Pliki	Pamięć współdzielona i wiadomości
Zarządzanie zasobami	Obsługiwane w każdym węźle.	Globalne zarządzanie centralne lub rozproszone.
Łatwość wdrożenia	Wysoki	Niska
Skalowalność	Więcej	Mniej lub umiarkowanie.
Otwartość	otwarty	Zamknięte
System operacyjny na wszystkich węzłach	Może być inny	Podobnie
Stopa autonomii	Wysoki	Niska
Odporność na awarie	Mniej	Wysoki

Definicja sieciowego systemu operacyjnego

Sieciowy system operacyjny jest platformą do uruchamiania oprogramowania systemowego na serwerze i umożliwia serwerowi zarządzanie użytkownikami, danymi, grupami, zabezpieczeniami, aplikacjami i innymi funkcjami sieciowymi. Jest uważana za podstawową formę systemu operacyjnego dla rozproszonej architektury. Ideą sieciowego systemu operacyjnego jest umożliwienie współdzielenia zasobów między dwoma lub więcej komputerami działającymi pod ich własnym systemem operacyjnym. Funkcjonowanie sieciowego systemu operacyjnego można wytłumaczyć poniższym schematem.

Tutaj warstwa sieciowa OS występuje pomiędzy jądrem lokalnego systemu operacyjnego a procesami użytkownika. Zasadniczo procesy wchodzą w interakcję z warstwą sieciową systemu operacyjnego, zamiast z jądrem lokalnego systemu operacyjnego. Gdy proces wymaga zasobów nielokalnych, warstwa sieciowa OS komunikuje się z warstwą sieciową OS węzła, który zawiera zasób i wykorzystuje dostęp do zasobu przez jego użycie. Z drugiej strony, jeśli żądanie procesu dla zasobu lokalnego, warstwa sieciowa OS wysyła żądanie do lokalnego jądra systemu operacyjnego.

W przeciwieństwie do rozproszonego systemu operacyjnego, sieciowy system operacyjny nie działa we współpracy. Lokalny system operacyjny rezydujący na każdym komputerze zachowuje swoją tożsamość, która jest widoczna również dla użytkowników i zachowuje się jak samotny system operacyjny. W niektórych implementacjach istnieje zdalne logowanie do zdalnych systemów operacyjnych w celu uzyskania dostępu do zasobów. Sieciowy system operacyjny nie może kontrolować wykorzystania zasobów, co powoduje niewłaściwą dystrybucję zasobów. W sieciowym systemie operacyjnym nie ma żadnej tolerancji na awarie.

Definicja rozproszonego systemu operacyjnego

Rozproszony system operacyjny obsługuje grupę niezależnych komputerów i sprawia, że wyglądają one jak zwykły scentralizowany system operacyjny. Osiąga się to poprzez umożliwienie prawidłowej komunikacji między różnymi komputerami połączonymi ze sobą. Głównym celem rozproszonego systemu operacyjnego jest przejrzystość, w której korzystanie z wielu zasobów sprzętowych jest ukryte przed użytkownikami. Rozproszony system operacyjny jest mniej autonomiczny niż system operacyjny sieci, ponieważ system ma pełną kontrolę w tym środowisku. Dynamicznie przydziela procesy do losowego procesora, a pamięć plików jest również zarządzana przez system operacyjny, co oznacza, że użytkownik nie wiedział, który sprzęt był używany do przetwarzania jego obliczeń i przechowywania jego pliku.

Jak wspomniano powyżej, rozproszony system operacyjny umożliwia współdzielenie zasobów, w którym aplikacja może korzystać z zasobów znajdujących się w dowolnym systemie komputerowym. Zapewnia dostępność (ciągłość usług), a nie błędy. Rozproszony system operacyjny obsługuje działanie wszystkich węzłów w systemie w sposób zintegrowany, ponieważ każdy węzeł ma oddzielne jądro do wykonywania funkcji sterujących w jego imieniu. Zwiększa również szybkość obliczeniową, wykonując części obliczeń w różnych systemach komputerowych.

Kluczowe różnice między systemem operacyjnym sieci a rozproszonym systemem operacyjnym

Głównym celem sieciowego systemu operacyjnego jest zapewnienie lokalnym usługom zdalnego klienta. Z drugiej strony celem rozproszonego systemu operacyjnego jest zapewnienie zarządzania zasobami sprzętowymi.
Mówi się, że sieciowe systemy operacyjne są luźno powiązanymi systemami i są używane w heterogenicznych komputerach. W przeciwieństwie do tego, rozproszony system operacyjny jest uważany za ściśle powiązany system wykorzystywany głównie w wieloprocesorowych lub jednorodnych komputerach.
Sieciowy system operacyjny ma dwupoziomową architekturę klient / serwer, natomiast architektura n-warstwowa jest używana w rozproszonym systemie operacyjnym.
Przejrzystość w systemie operacyjnym sieci jest niska. Odwrotnie, rozproszony system operacyjny ma wysoką przezroczystość i ukrywa wykorzystanie zasobów.
W rozproszonym systemie operacyjnym komunikacja między komputerami (węzłami) odbywa się za pomocą pamięci współdzielonej lub wysyłania wiadomości. Wręcz przeciwnie, sieciowy system operacyjny wysyła pliki w celu komunikacji z innymi węzłami.
Sieciowy system operacyjny zarządza zasobami w każdym węźle w rozproszonym systemie operacyjnym, zasoby są zarządzane globalnie bez względu na to, czy są centrowane czy rozproszone.
Sieciowy system operacyjny jest łatwo zaimplementowany w porównaniu do rozproszonego systemu operacyjnego.
Skalowalność sieciowego systemu operacyjnego jest wyższa niż rozproszonego systemu operacyjnego, a także jest bardziej otwarta dla użytkownika.
W sieciowym systemie operacyjnym system operacyjny zainstalowany na komputerach może się różnić, podczas gdy w rozproszonym systemie operacyjnym tak nie jest.
Sieciowy system operacyjny jest bardziej autonomiczny niż rozproszony system operacyjny. Natomiast rozproszony system operacyjny jest bardziej odporny na awarie.

Wniosek

Wcześniejsza różnica między systemem operacyjnym sieci a rozproszonym systemem operacyjnym polega na ich implementacji, w której sieciowy system operacyjny nie podlega modyfikacjom lub zmiany są wprowadzane w systemie podstawowym, podczas gdy w rozproszonym systemie operacyjnym komponenty systemu mogą być poddawane modernizacji, jeśli jest to wymagane.