Różnica między Solute a Solvent

• 2020

Rozpuszczalnik i rozpuszczalnik to część roztworu, w której rozpuszczona substancja w dowolnym roztworze lub mieszaninie jest nazywana substancją rozpuszczoną, natomiast ciecz lub gaz, który rozpuszcza inną ciecz, ciało stałe lub gaz, nazywane są rozpuszczalnikiem .

Roztwór można zdefiniować jako jednorodną mieszaninę dwóch lub więcej substancji. Tak więc w roztworze substancja, która się rozpuszcza, jest rozpuszczona, podczas gdy rozpuszczalnik jest substancją, w której rozpuszczona zostanie rozpuszczona. W codziennym życiu istnieje wiele produktów przygotowanych z mieszaniny jednej lub wielu substancji rozpuszczonych i rozpuszczalników i tworzących roztwór. Produkty te to leki, mydła, maści, herbata, kawa, sok z limonki itp.

Jednorodna mieszanina jest roztworem, w którym substancje rozpuszczone rozpuszczają się całkowicie i równomiernie w roztworze. Podczas gdy rozpuszczalność to zdolność substancji do rozpuszczenia się w innej substancji. W tym artykule omówimy różnicę i cechy substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika.

Wykres porównania

Definicja substancji rozpuszczonej

Substancja rozpuszczona w roztworze jest nazywana substancją rozpuszczoną. Substancja rozpuszczona może być ciałem stałym, cieczą lub gazem, chociaż przeważnie jest to związek stały. Sól w wodzie morskiej, cukier w wodzie i tlen w powietrzu to nieliczne typowe przykłady substancji rozpuszczonych. Substancja rozpuszczona rozpuszcza się w rozpuszczalniku tylko wtedy, gdy siły przyciągające między nimi są wystarczająco silniejsze, co może pokonać siły cząsteczkowe utrzymujące cząstki, tj. Cząstki substancja rozpuszczona i cząstka rozpuszczalnik-rozpuszczalnik razem.

Chociaż substancja rozpuszczona zawiera niewielką ilość w roztworze, w porównaniu do rozpuszczalnika. Ale w roztworze występuje warunek zwany nasyceniem, w którym rozpuszczalnik nie jest w stanie rozpuścić więcej substancji rozpuszczonej.

Przykład substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika można wyjaśnić, biorąc pod uwagę filiżankę herbaty. Mleko w proszku i cukier rozpuszcza się w gorącej wodzie. Tutaj gorąca woda jest rozpuszczalnikiem, a mleko w proszku i cukier to substancje rozpuszczone.

Charakterystyka Solute

• Substancje rozpuszczone mają wyższe temperatury wrzenia niż rozpuszczalnik.
• Mogą to być ciała stałe, ciecz lub gaz.
• Zwiększenie pola powierzchni cząstek substancji rozpuszczonej zwiększy rozpuszczalność. Stałe cząstki są łamane na mniejsze kawałki.
• W przypadku substancji gazowych na rozpuszczalność wpływa ciśnienie, oprócz objętości i temperatury.

Definicja rozpuszczalnika

Substancja rozpuszczona rozpuszcza się w rozpuszczalniku. Można go również zdefiniować jako substancję, w której różne substancje lub związki rozpuszczają się, tworząc roztwór. Rozpuszczalnik zajmuje większą część roztworu. Są to zwykle płyny. Mówi się, że woda jest najczęstszym rozpuszczalnikiem w życiu codziennym, ponieważ ma zdolność rozpuszczania dowolnych substancji (gazowych, stałych lub płynnych), a także tak zwanego uniwersalnego rozpuszczalnika . Główną zasadą kciuka rozpuszczalności jest „ jak rozpuścić jak ”.

Rozpuszczalniki można podzielić na polarne i niepolarne.

Rozpuszczalniki polarne mają wysoką stałą dielektryczną i jeden lub więcej atomów elektroujemnych, takich jak N, H lub O. Alkohole, ketony, kwasy karboksylowe i amidy są częstymi przykładami grupy funkcyjnej występującej w rozpuszczalnikach polarnych. Rozpuszczalniki polarne są zbudowane z cząsteczek polarnych i mogą rozpuszczać wyłącznie związki polarne.

Rozpuszczalnik polarny dzieli się dalej na polarne rozpuszczalniki protonowe i polarne rozpuszczalniki aprotonowe. Woda i metanol są polarnymi cząsteczkami protonowymi, ponieważ są one zdolne do tworzenia wiązania wodorowego z substancjami rozpuszczonymi. Z drugiej strony, aceton jest nazywany polarnym rozpuszczalnikiem aprotonowym, ponieważ nie są zdolne do utworzenia wiązania wodorowego z substancją rozpuszczoną, ale tworzą interakcje dipol-dipol z solami jonowymi.

Rozpuszczalniki niepolarne zawierają wiązania o podobnych atomach elektroujemnych, takich jak C i H. Składają się one z niepolarnych cząsteczek i mogą rozpuszczać niepolarne związki lub substancje rozpuszczone.

Charakterystyka rozpuszczalnika

• Rozpuszczalnik ma niską temperaturę wrzenia i łatwo paruje.
• Rozpuszczalnik występuje tylko jako ciecz, ale może być również stały lub gazowy.
• Powszechnie stosowane rozpuszczalniki zawierają pierwiastek węglowy i dlatego nazywane są rozpuszczalnikami organicznymi, podczas gdy inne nazywane są rozpuszczalnikami nieorganicznymi.
• Rozpuszczalniki mają charakterystyczny kolor i zapach.
• Aceton, alkohol, benzyna, benzen i ksylen są powszechnie stosowanymi rozpuszczalnikami organicznymi i mają ogromne znaczenie w przemyśle chemicznym.
• Rozpuszczalniki stosuje się również do regulowania temperatury w roztworze, albo do pochłaniania ciepła wytwarzanego podczas niektórych reakcji chemicznych, albo do
  zwiększyć szybkość reakcji z substancją rozpuszczoną.

Kluczowe różnice między Solute a Solvent

Poniżej podano kluczowe różnice między substancją rozpuszczoną a rozpuszczalnikiem:

1. Substancja rozpuszczona może być zdefiniowana jako substancja rozpuszczana przez rozpuszczalnik w roztworze, natomiast substancja rozpuszczająca substancję rozpuszczalną nazywana jest rozpuszczalnikiem . Dlatego substancja rozpuszczona jest obecna w mniejszej ilości niż rozpuszczalnik.
2. Rozpuszczoną substancję można znaleźć w stanie stałym, ciekłym lub gazowym, natomiast rozpuszczalnik znajduje się głównie w stanie ciekłym, ale może być stały lub gazowy
   stan również.
3. Temperatura wrzenia jest wyższa w substancji rozpuszczonej niż w rozpuszczalniku. Właściwości zarówno substancji rozpuszczonej, jak i rozpuszczalnika są od siebie zależne.

Wniosek

Rozpuszczalniki i rozpuszczalniki są substancją nie tylko stosowaną w laboratoriach chemicznych, ale stanowią część codziennego życia. Roztwór zawiera tylko dwa składniki, które są substancjami rozpuszczonymi i rozpuszczalnikami. Rozpuszczalnik ma zdolność rozpuszczania substancji rozpuszczonej w jednorodnym roztworze.

Omówiliśmy cechy obu substancji i doszliśmy do wniosku, że w jednym rozpuszczalniku mogą występować różne rodzaje substancji rozpuszczonych i mogą tworzyć jednorodne rozwiązanie.